-
1 ΒΡΈΜω
ΒΡΈΜω, nur praes. u. impf. (onomatopoet., vgl. fremo und βροντή), brausen, rauschen; Hom. dreimal, Iliad. 4, 425 von der Woge des Meeres, χέρσῳ ῥηγνύμενον μεγάλα βρέμει; 2, 210 κῦμα πολυφλοίσβοιο ϑαλάσσης αἰγιαλῷ μεγάλῳ βρέμεται, Homerisch, medium in der Bedeutung des activ.; eben so medium statt des activ. Iliad. 14, 399, vom Winde, οὔτ' ἄνεμος τόσσον γε ποτὶ δρυσὶν ὑψικόμοισιν ἠπύει, ὅς τε μάλιστα μέγα βρέμεται χαλεπαίνων; – στόνῳ βρέμουσι δ' ἀντιπλῆγες ἀκταί Soph. Ant. 592; Ap. Rh. 2, 323; λύρα βρέμεται, hallen, Pind. N. 11, 7; vom Waffengeklirr Aesch. Prom. 423; Eur. Heracl. 832; vom tobenden Aufruhr Aesch. Eum. 978; vom Kindergeschrei, im med., Sept. 348; νάπαι βρέμονται, vom Wiederhall, Ar. Th. 998. Seltener c. acc., ἱερὰ παίγματα Eur. Bacch. 161.
-
2 βρέμω
βρέμω, only [tense] pres. and [tense] impf. ([tense] aor. ἔβραμεν, vv.ll. ἔβραχεν, ἔβρεμεν, Call.Del. 140):—A roar, [κῦμα] ῥηγνύμενον μεγάλα βρέμει Il.4.425
;δυσάνεμοι βρέμουσιν ἀκταί S.Ant. 592
(lyr.):—[voice] Med.,αἰγιαλῷ μεγάλῳ βρέμεται Il.2.210
; of wind,μέγα βρέμεται χαλεπαίνων 14.399
, cf. S.Ant. 592 (lyr.), Ar.Th. 998 (lyr.).II after Hom., of arms, clash, ring, E.Heracl. 832; of men, clamour, rage,β. ἐν αἰχμαῖς A. Pr. 424
(lyr.), cf. Th. 378;πολλοῖς μὲν ἵπποις, μυρίοις δ' ὅπλοις β. E.Ph. 113
; δεινὰ β. τινί against one, Id.HF 962; of a mob, A.Eu. 978 (lyr.); murmur, grumble,ὁ χαμηλὰ πνέων ἄφαντον β. Pi.P.11.30
; wail, in [voice] Med.,βλαχαὶ βρέμονται A.Th. 350
(lyr.); but also of music,λύρα βρέμεται καὶ ἀοιδά Pi.N.11.7
;λιγὺ λωτὸς βρέμων Pae.Delph.12
;φθέγμα μηχανῇ βρέμον S.Ichn.278
: c. acc., (lyr.). ( mrem-, cf. Skt. mármaras 'noisy', Lat. murmur, Gk. μορμῡρω, Lat. fremo, etc.) -
3 χαλεπαίνω
χαλεπαίνω, 1) schwierig sein, schwer od. lästig fallen, z. B. von heftigen Stürmen, schwer hereinbrechen, ἄνεμος, ὅςτε μάλιστα μέγα βρέμεται χαλεπαίνων Il. 14, 399, vgl. Od. 5, 485. Gew. von Menschen, durch Zorn schwer fallen, schwer od. heftig zürnen, unwillig sein und deswegen hart od. feindlich handeln, beleidigen; so oft bei Hom.: ὅτε τις πρότερος χαλεπήνῃ, wenn Einer zuerst feindlich gehandelt, beleidigt hat, Il. 19, 183; τινί, gegen Einen feindlich handeln oder seinen Zorn und Unmuth an Einem auslassen, οὔτε τί μοι πᾶς δῆμος ἀπεχϑόμενος χαλεπαίνει Od. 16, 114; Ζεὺς ὅτε δή ῥ' ἄνδρεσσι κοτεσσάμενος χαλεπήνῃ Il. 16, 336, vgl. Od. 5, 147. 19, 83; so auch Her. 1, 189; Thuc. oft; Plat. Apol. 41 d u. oft; πρός τινα, Thuc. 2, 59; Xen. Cyr. 5, 2,18; Ggstz συγγιγνώσκειν, Plat. Phaedr. 269 b Euthyd. 306 c; Xen. vrbdt auch Ἑκατωνύμῳ χαλεπαίνοντες τοῖς εἰρημένοις, An. 5, 5,24; ἐπί τινι, über Etwas zürnen, Od. 18, 415. 20, 323; τινί τινος, ὧν ἐμοὶ χαλεπαίνετε, τούτων τοῖς ϑεοῖς χάριν εἰδέναι Xen. An. 7, 6,32. – Xen. braucht so auch den aor. pass. ἐχαλεπάνϑην, Cyr. 3, 1,38 An. 4, 6,2, wofür Lob. den aor. act. herstellen will, s. Phryn. 36; das med. oder pass. χαλεπαίνεσϑαι πρὸς ἀλλήλους Cyr. 5, 2,18; Plat. vrbdt ἐλεεῖσϑαι ἡμᾶς πολὺ μᾶλλον εἰκός ἐστί που ὑπὸ ὑμῶν ἢ χαλεπαίνεσϑαι, Rep. I, 337 a. – 2) seltener trans., schwierig, zornig machen, aufbringen, reizen, auch anfeinden, angreifen, τινά. – Oder eine Sache schwer machen, erschweren, τί, Sp., wie Plut.
-
4 χαλεπαίνω
A , Men.Sam. 204: [tense] aor.1ἐχαλέπηνα Isoc.4.102
, etc.; subj.χαλεπήνῃ Il.16.386
; inf.- ῆναι 18.108
:—[voice] Pass., [tense] aor. ἐχαλεπάνθην, v. infr. 11: ([etym.] χαλεπός):—to be severe, sore, grievous, μέγα βρέμεται χαλεπαίνων [ἄνεμος] Il.14.399; εἰ καὶ μάλα περ χαλεπαίνοι [ὥρη χειμερίη] Od.5.485.2 mostly of persons, to be violent, angry,ὅτε τις πρότερος χαλεπήνῃ Il.19.183
, cf. Ar.Ra. 1020 (anap.), Th.3.82, 8.92, Pl.R. 426e, etc.; display or portray anger,ἀληθινώτατα Arist.Po. 1455a31
: c. dat., to be angry with.., , cf. Od.5.147, 16.114, 19.83;χ. τῷ ποταμῷ Hdt.1.189
, cf. Pl.Phd. 116c, X. An.1.4.12, etc.;αἱ [κύνες] τοῖς λίθοις, οἷς ἂν βληθῶσι, χαλεπαίνουσι Pl.R. 469e
: folld. by a Prep., χ. ἐπί τινι to be angry at a thing, Od. 18.415;πρός τι Th.2.22
,59;πρός τινα X.Mem.2.2.1
: c. dupl. dat. pers. et rei, χ. τινὶ τοῖς εἰρημένοις to be angry with him for his words, Id.An.5.5.24: rarely, c. gen. causae, ὧν ἐμοὶ χαλεπαίνετε, τούτων τοῖς θεοῖς χάριν εἰδέναι ib.7.6.32; alsoχ. ὑπέρ τινος Luc.Ind.25
: folld. by a conjunction, χ. ὅτι .. X.An.1.5.14; χαλ. εἰ .. Plu.Cam.8, etc.3 Medic., to be irritated, Aret.SD2.11.II [voice] Pass., to be embittered or provoked, χαλεπανθῆναί τινι, ὅτι .. against one, X.An.4.6.2, Cyr.3.1.38; πρὸς ἀλλήλους ib.5.2.18.III [voice] Pass., to be judged or treated harshly,ἐλεεῖσθαι.. μᾶλλον εἰκός ἐστί που.. ἢ χαλεπαίνεσθαι Pl.R. 337a
.—Never used in Trag.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > χαλεπαίνω
См. также в других словарях:
χαλεπαίνω — Α [χαλεπός] 1. γίνομαι χαλεπός, δυσάρεστος, δύσκολος, βαρύς, αγριεύω (α «μέγα βρέμεται χαλεπαίνων... ἄνεμος», Ομ. Ιλ. β. «εἰ καὶ μάλα περ χαλεπαίνει... χειμών», Ομ. Οδ.) 2. (για πρόσ.) δυσφορώ, αγανακτώ, θυμώνω πολύ («Αἰσχύλε, λέξον, μηδ αὐθαδῶς… … Dictionary of Greek
